Blog 16: 'Stille Strijd'

Mitchell komt me vertellen dat de begeleidster van ‘Join Us’, met de persoon overlegd heeft voor 1 op 1 contact. Deze persoon vindt dit echter nog te vroeg. Mitchell vindt het jammer, maar begrijpt het wel.

Een paar dagen later plukt Mitchell nog steeds de vruchten van de behandeling die de Osteopaat heeft gegeven. Mitchell gaat zich zelfs vervelen. Misschien voor een ander gek, maar wij zien dit alle drie als iets positiefs. Het betekent namelijk, dat er toch iets van ruimte in zijn hoofd lijkt te komen.

Maar niet heel lang daarna, komt Mitchell op een avond naar beneden. Jos en ik zitten op de bank één van mijn favoriete programma’s ‘De Verraders’ te kijken. Mitchell begint nog voor hij ook op de bank gaat zitten, te vertellen. Aan zijn gezicht, zien wij direct al dat er iets aan de hand moet zijn.

Met de afstandsbediening in de aanslag, zet ik het programma op pauze. Mitchell vertelt dat hij met ‘MIND Korrelatie’ heeft gebeld. Het blijkt dat Mitchell voor het eerst sinds een hele lange tijd, zijn koptelefoon weer heeft gebruikt. Er overkwam Mitchell iets, wat op een paniekaanval leek. Nadat Mitchell zijn verhaal aan ‘MIND Korrelatie’ verteld had, werd dit inderdaad door hen aan Mitchell bevestigd.

Wij vinden het natuurlijk fijn, dat Mitchell dit ook met ons deelt. Zo raken we uitgebreid in gesprek. Jos en ik merken al een langere periode dat er een patroon zit in het herstel, wanneer hij stapjes vooruit gemaakt heeft. Ja, hij krijgt altijd opnieuw flinke stress of echt een terugval, al is dat vaak te relateren aan situaties waar hij zelf geen invloed op heeft. Het is aldoor een stapje voorwaarts en dan twee, soms wel drie stappen terug.

Gelukkig gaat Mitchell nog wel naar zolder om te sporten, maar verder trekt hij zich weer het liefst helemaal terug op zijn kamer. Het laatste zetje voor zijn terugval, is dat het bedrijf van de geluidswerende ramen een e-mail heeft gestuurd naar hem. Het bijbehorende geluidswerende ventilatierooster, heeft een vertraging met de levering. Dit betekent, dat alles drie weken later geplaatst zal worden, dan gepland.

Dit geeft Mitchell natuurlijk weer direct stress. Door zijn bleke en ingevallen snoet en wat stillere wandeling met zijn coach, merkt zij ook op dat het minder met hem gaat. Wel lopen de coach en Mitchell een heel uur.  Zijn coach adviseert hem, dat hij maar even moet stoppen met kijken naar wat voor (vrijwilligers)werk en/of opleiding bij hem zal passen. Het maakt hem té onrustig momenteel. Dat komt wel weer. Zo kijkt zij telkens hoe ze Mitchell kan helpen.

Diezelfde middag, krijgt Mitchell een belletje van ‘MIND Korrelatie’. Zij hadden met Mitchell een telefonische afspraak gemaakt omdat zij een eerder gesprek met Mitchell nogal zorgelijk vonden. Al weet ik dit pas als Mitchell weer naar beneden komt, want zodra hij telefoon krijgt, wil hij begrijpelijkerwijs privacy.

Mitchell benadrukt dat het momenteel écht niet goed gaat. We zijn ‘blij’ dat hij dit met ons deelt, maar nog blijer dat een stichting als ‘MIND Korrelatie’ hulp kan bieden. Gelukkig herstelt Mitchell redelijk snel. Sowieso sneller dan alle jaren hiervoor.