Het is de volgende zondagmiddag - na de spelletjesmiddag bij de buurtjes - als Mitchell naar beneden komt en zegt dat hij graag iets met ons wil bespreken. Hij neemt plaats op de bank en zegt dat het wel even gaat duren. “Dan ga ik eerst even een bakkie inschenken” zeg ik en vraag wat Jos en Mitchell willen drinken.
Als we even later met zijn allen zitten, begint Mitchell zijn verhaal. Hij begint te vertellen dat hij op de basisschool heel veel vriendjes had. Hij benoemt er een stel en toevallig heeft zijn beste vriendje van destijds, Mitchell een app gestuurd met de vraag hoe het gaat met hem. Dit vriendje heeft hier thuis ook een aantal keren gelogeerd en Mitchell bij hem. Het vriendje is natuurlijk ook inmiddels een volwassen man en hij heeft het razend druk. Zo af en toe stuurt Mitchell nog eens een app naar hem en nu kreeg hij spontaan een app van hem. Zij kennen elkaar al sinds groep 1 van de basisschool en waren onafscheidelijk toentertijd.
Mitchell gaat verder met zijn verhaal. Hij is aangekomen bij het vertellen over de middelbare schooltijd, waar hij een heel ander soort vriendschappen kreeg. Hij zegt dat dit eigenlijk geen ‘echte’ vrienden waren, ook omdat zij elkaar buiten schooltijd nooit zagen. Hij kwam in de 4e klas te zitten met slechts één andere jongen en de rest allemaal meiden. Mitchell vertelt dat hij het heel zwaar had in deze klas. Hij vertelt o.a. over een meisje dat hem een beetje begon te pesten, maar dat als zij alleen was met hem, zij altijd heel aardig deed tegen hem. Overigens is Mitchell verder nooit op geen enkele school echt gepest. Gelukkig maar.
Mitchell vertelt verder dat hij geen vertrouwen heeft in mensen. Het voorbeeld van het meisje heeft er bijvoorbeeld aan bijgedragen, dat hij haar niet durfde te vertrouwen als zij met hem alleen was en dan dus heel aardig was. “Dit komt omdat jij heel puur bent Mitch” zeg ik hem. Jos geeft nog bijval dat ik hiermee waarschijnlijk bedoel, dat het ‘what you see, is what you get’ is, bij hem. Het klopt. Dit is precies wat ik bedoel. We leggen uit dat mensen weleens tegenstrijdige dingen kunnen doen. Dat het meisje hem misschien wel heel erg leuk vond, maar heel anders deed tegen Mitchell, waar haar vriendinnen bij waren. “Dit is precies wat jij aan mensen moeilijk vindt om te doorgronden” geeft Jos aan. Mensen kunnen zich soms anders voordoen dan dat zij in werkelijkheid zijn.
Wij vinden het een goed idee, dat het hele verhaal wat Mitchell ons verteld heeft, hij met zijn psycholoog moet gaan delen om hieraan te werken en weer meer vertrouwen in mensen moet gaan krijgen.
Inmiddels hebben wij het formulier met de enorme vragenlijst binnen, welke de psycholoog dus kwijt was. We gaan met zijn drieën aan de eettafel zitten en daar gaan we dan. Sommige vragen moeten we even flink over nadenken, vooral bij de vragen over zijn vroege kindertijd. Uiteindelijk komen we dan bij de laatste vraag aan en gaat Mitchell de ingevulde vragenlijst doorsturen naar zijn psycholoog.
Dan is het zaterdag en Jos moet voetballen. Mitchell zou vorige maand al een keer komen kijken, maar toen bleek Jos door de leiding geschorst. Geschorst ja, in het 5e elftal, in de laatste minuten omdat Jos na een aanvaring met een medespeler het veld was afgelopen en tegen hem riep: “doe je het lekker zelf toch”. Hilarisch, geschorst in het 5e elftal en dan ook nog terwijl je dik achter staat. “Kinderachtig hoor”, zegt Mitchell. Jos dacht steun te krijgen van Mitchell. Ik had echter gelijk door dat Mitchell bedoelde dat het kinderachtig was, dat Jos van het veld af liep. Daar hebben Mitchell en ik Jos wel even mee geplaagd.
Maar goed - deze zaterdag dus - het is prachtig weer, besluit Mitchell uiteindelijk toch, dat hij er nog niet aan toe is om naar de voetbalclub te gaan. Ik snap het ook wel. Er zijn daar veel mensen, veel prikkels en veel geluid. De kans bestaat, dat er iemand in je buurt staat die ineens keihard schreeuwt: ‘hé scheids’, of welke andere kreet dan ook om langs de lijn te laten weten dat de mannen in veld niet ‘breed’ genoeg staan of een tegenstander ‘in je rug’ loopt. Nee, naast zo’n fanatiekeling kan Mitchell niet staan.
Dat er veel bekenden en oud klasgenoten rondlopen op deze club, is natuurlijk ook heel spannend voor hem. Maar we wonen in een heel fijn dorp met lieve mensen, die het alleen maar heel leuk zouden vinden als ze Mitchell weer eens zouden zien. Daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken. Hoe dan ook, Mitchell belooft zijn vader binnenkort echt bij hem te komen kijken.
Een paar dagen later moeten we met zijn drieën naar de GGZ en stappen in de auto van Jos. Over muziekkeuzes pratend rijden we naar het volgende dorp. Als we de trap oplopen naar de juiste afdeling, zitten er meerdere mensen in de wachtruimte. Alle medewerkers zitten nog in de kantine en dan gaat de deur open. Eén voor één lopen zij de deur door naar hun spreekkamer. De psycholoog loopt naar ons toe met een wat warrig verhaal. ” Hai Mitchell, hebben wij een afspraak? Ik heb je vanochtend gebeld, maar je nam niet op” zegt hij en hij is nogal onduidelijk. Mitchell is natuurlijk direct in verwarring. De psycholoog zegt nog wat om daarna aan te geven dat dit hier in de wachtruimte niet handig is. “Kom maar even mee naar mijn kamer”, besluit hij dus.
We nemen alle drie plaats terwijl de psych nog verder het wat warrige verhaal afsteekt. Het blijkt dat hij een dubbele afspraak heeft gemaakt. Jos en ik kijken elkaar met een bepaalde blik aan, want vorige keer kon hij de ADD-lijst niet vinden en nu weer dit. Ik vermoed door de blik die Jos en ik naar elkaar geven, dat hij zegt: “jullie hebben natuurlijk vrij genomen voor deze afspraak”. Hij heeft het gesnapt, Jos heeft inderdaad speciaal vrij genomen hiervoor en gelukkig is de andere cliënt er nog niet. Mitchell kijkt in zijn telefoon en vind het raar dat hij geen gemiste oproep heeft.
De ADD-test heeft de psych daardoor ook nog niet beoordeeld en hij besluit dat we nu dus de hele test nalopen met zijn drieën. Na een poosje wordt er op de deur geklopt en steekt een medewerkster haar hoofd om de hoek. “Denk je om je volgende cliënt” vraagt zij, waarop de psych ook weer wat warrig antwoord dat hij een groot probleem heeft, terwijl hij opstaat en naar de gang loopt. Kort erop komt hij terug en zegt te hopen dat zijn andere cliënt niet boos is. Wij kunnen dus in ieder geval blijven.
Dan gaan we verder met de lange lijst. De psycholoog heeft een goede balans van luisteren, uit laten praten en op het juiste moment op het betreffende onderwerp ingaan. Er worden hier en daar ook wat grappen gemaakt. Wanneer we klaar zijn zegt de psycholoog te denken dat het inderdaad wel een combinatie van autisme en ADD zou kunnen zijn. De definitieve uitslag volgt later. Daarna vertelt Mitchell waar hij graag mee geholpen wil worden. Mitchell geeft een voorbeeld van zijn schooltijd. Er was een klasgenoot die een rotopmerking had gemaakt naar Mitchell, wat hem erg heeft geraakt. Mitchell wil graag dat hij wat minder kwetsbaar wordt, wil leren hoe hij zich dit soort dingen minder aan gaat trekken en dat hij wat ‘harder’ wil worden. De psycholoog weet inmiddels al wel een beetje hoe Mitchell in elkaar steekt en beloofd hier ook aan te gaan werken met hem.
Mitchell is duidelijk opgelucht en als er dan een nieuwe afspraak ingeschoten wordt, wilde Jos nog een grap maken, maar bedacht zich toch maar. Het is wel duidelijk dat het mis is gegaan met de afspraken. Daarna zegt Jos wel even het telefoonnummer van Mitchell te moeten checken. De psych noemt het nummer, welke wel degelijk het juiste nummer is. Als een soort van bewijs draait Mitchell zijn schermpje naar Jos toe om te laten zien dat hij geen gemiste oproep heeft. Daarop gaat de psych Mitchell bellen. Ja, zijn telefoon gaat over en bij Mitchell floept direct het icoontje met de eerdere gemiste oproep binnen. Kan gebeuren, wij hebben dit ook wel eens gehad.
We bedanken de psycholoog hartelijk, want we zijn alle drie blij dat de afspraak uiteindelijk toch door is gegaan.
Wil je een reactie plaatsen op deze blog 27: Graag hieronder bij 'Reactie plaatsen' een berichtje plaatsen. (Voor algemene reacties kun je naar de pagina 'Reacties')
Volg ons op facebook
Reactie plaatsen
Reacties